Usiądź

Psalm 110 jest najczęściej cytowanym Psalmem w Nowym Testamencie. Dla porównania Psalm 23, uznawany przez wielu za najpiękniejszy, nie jest wspomniany ani raz. 

Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnózek pod nogi twoje! 

Ten bogaty w treść Psalm zaczyna się od ważnego przesłania - zanim cokolwiek zrobisz, najpierw usiądź. Siedzenie oznacza przebywanie sam na sam ze sobą, odkrywanie siebie. To stan wewnętrznej harmonii - boskie szalom. Nie mówimy o siedzeniu w poczekalni medycznej, gdzie jesteśmy zniecierpliwieni i rozproszeni mnóstwem szczegółów. Chodzi raczej o siedzenie w ciszy i zadumie, gdy mamy czas na uciszenie rozbieganych myśli, uspokojenie szybko bijącego serca. Siedzieć znaczy żyć świadomie, zamiast biegać bez sensu jak pies, który sam nie wie, czego szuka. Siedzenie bywa bardzo owocne. 

Po drugie, ważne jest gdzie siedzimy. Bóg zachęca nas do siadania w Jego towarzystwie. Mesjasz siedzi po prawicy Ojca. Możemy usiąść z tą świadomością, że jest z nami sam Stwórca Ziemi, Marsa, Jowisza i całego wszechświata. 

Bóg jest wszędzie, ale od nas zależy czy odkręcamy kurek, by Jego obecność przepływała przez nasze życie. 

Psalm 110 nie koncentruje się tylko na siedzeniu w obecności Boga. Jest w nim też działanie, włącznie z zaangażowaniem w walkę. Jednak wszystko, co się dalej wydarza wynika bezpośrednio z pierwszego polecenia - usiądź. Trzeba się nauczyć siedzieć w boskiej obecności. Trzeba się nauczyć ciszy, bezruchu. Wtedy słychać szept łaski, widać ukrytą moc miłosierdzia. Siądź, patrz, słuchaj.